Het leven is een brug. Bewandel die brug, maar bouw er geen huis op.
Binnen Bezoekruimte begeleid ik dagelijks koppels in hoog conflict naar een sterke ouderschap die ook mogelijk is na een scheiding. Wij zien in onze praktijk dat het helemaal niet evident is om ouder te blijven als het partnerschap wegvalt.
Soms beginnen ouders te vechten met mekaar nog voor of juist tijdens een scheiding. Soms verloopt scheiding rustig maar na een tijd komt er toch frustratie bij één van da ouders of bij beiden. Ieder ouders wenst het beste voor zijn kind maar dat “beste” verschilt enorm van mens tot mens. Telkens horen wij “in het belang van kinderen” maar wat juist dit “belang” is?.. En de belangen van ouder, mogen die nog bestaan?
Na een scheiding kunnen ouders elkaar over en weer ernstig beschuldigen. Ze strijden over de aanpak van de kinderen en de verblijf- en omgangsregelingen. In een gevecht over de kinderen wordt de andere ouder verdacht van misbruik of verwaarlozing. Kinderen willen soms niet meer naar een ouder gaan, zeggen bang te zijn van een ouder of stiefouder. Ook het netwerk rondom raakt gevangen in het conflict. Familieleden, vrienden, buren, scholen moeien zich met de regelingen.
Als ouder voelt men zich gevangen in een conflict en vergaande spanningen. Men kan niet meer van zijn ouderschap genieten en weet niet meer wat betekent “moeder” of “vader” zijn.
Aan de hand van bepaalde technieken proberen wij volledig beeld te krijgen over de situatie. We gaan met de ouder op zoek naar concrete “tools” om uit het conflict te blijven, de strijd minstens niet te versterken door anders en breder te kijken. We verhelderen knelpunten die telkens opnieuw voor verwarring zorgen. We reflecteren over parallel ouderschap naast coöperatief ouderschap en over hoe we ouderidentiteit en –verantwoordelijkheid kunnen versterken.
We doen zowel individuele gesprekken als gezinsgesprekken (al is dat maar een deel van het gezin).
U hoeft uw ex-partner er niet bij te betrekken om uit het conflict te geraken.